Początki działalności szkoły sięgają końca lat siedemdziesiątych. Zgodnie z decyzją władz miasta Płocka w roku szkolnym 1977/78 powołany został nowy rejon szkolny, który obejmował następujące ulice: Gwardii Ludowej, Orlińskiego, Rutskich, Rembielińskiego, Kossobudzkiego, Gawareckiego, Płoskiego, Tysiąclecia (strona północna od Alei Spacerowej).

Szkoła rozpoczęła działalność w dwóch pomieszczeniach: w gmachu filii Politechniki Warszawskiej w Płocku przy ulicy Łukasiewicza 17 oraz w budynku Technikum Elektrycznego przy ulicy Gwardii Ludowej 7. Dyrektorem szkoły został mgr Wojciech Wojnarowski, a jego zastępcą Danuta Naworska. W nowo powstałej szkole utworzono 18 oddziałów, a Rada Pedagogiczna liczyła 22 osoby.

Jesienią 1978 roku Prezydent Miasta Płocka mgr Henryk Rybak powołał Społeczny Komitet Budowy Szkoły, którego przewodniczącym został mgr inż. Antoni Rogucki.

W listopadzie 1978 roku zaczęto stawianie ław fundamentowych pod budynek szkoły i montaż części podpiwniczenia budynku,jednak prace zostały przerwane na skutek wyjątkowo niesprzyjającej aury. Przez kilka tygodni utrzymywała się temperatura poniżej minus 20 stopni Celsjusza i wystąpiły obfite opady śniegu.

Teren pod budowę szkoły

---

Budowę wznowiono na przełomie lutego i marca 1979 roku.

Nowy rok szkolny 1979/80, tak jak poprzedni, został rozpoczęty w dwu budynkach wypożyczonych dla szkoły Politechnice Warszawskiej Filia w Płocku i Technikum Elektrycznego. Tymczasem na budowie trwały intensywne prace wykończeniowe. Wielką pomoc w przygotowaniu budynku szkoły do eksploatacji wnieśli rodzice.

Ostateczne porozumienie Dyrektora Szkoły i Dyrekcji Płockiego Kombinatu Budowlanego w sprawie przejęcia do eksploatacji budynku szkolnego nastąpiło dnia 26 października 1979 roku.

19 października 1981 roku odbyło się spotkanie władz polityczno-administracyjnych miasta Płocka i władz oświatowych z Dyrekcjami oraz Komitetami Rodzicielskimi Szkół Podstawowych nr 3 i nr 10. Spotkanie dotyczyło prognoz organizacji nauki w następnych latach na osiedlu Łukasiewicza. Wyliczono, iż w roku szkolnym 1981/82 Szkoły Podstawowe nr 3 i nr 10 będą liczyły łącznie ponad 3000 uczniów, co spowoduje pogorszenie warunków pracy tych szkół i zwiększenie zmianowości. Władze miasta miały podjąć stosowne kroki w celu polepszenia warunków pracy placówki.

W październiku władze miasta Płocka podjęły decyzję o rozbudowie szkoły. Już 2 listopada rozpoczęto pierwsze wykopy pod 10-izbowy budynek dla klas I-III. Orientacyjny termin ukończenia prac przewidziano na koniec 1984 roku.

Kiedy ruszyły prace budowlane, Dyrekcja wraz z Radą Pedagogiczną rozpoczęła starania i przygotowania do nadania szkole imienia. Zdecydowano, że szkoła będzie nosić imię Władysława Figielskiego.Uroczystość miała miejsce 5 listopada 1983r.

Przekazanie sztandaru przedstawicielom Samorządu Szkolnego

---

Akt nadania imienia szkole wręczył dyrektorowi placówki Jarosławowi Pokojskiemu Kurator Oświaty i Wychowania - Wiesław Paszkiewicz.

W tym dniu zostało odsłonięte popiersie Władysława Figielskiego oraz pamiątkowa tablica

Odsłonięcie pamiątkowej tablicy poświęconej patronowi szkoły

---

Z dniem 1 września 1999 roku przekształcono ośmioletnią Publiczną Szkołę Podstawową nr 3 w Płocku na szkołę podstawową o sześcioletnim cyklu kształcenia .

Reforma systemu oświaty przyczyniła się do rozszerzenia obwodu szkoły, a tym samym do zwiększenia liczby uczniów i nauczycieli.

8 marca 2004 roku w naszej szkole odbyła się debata na temat wyboru patrona szkoły.

Uczniowie, Rada Pedagogiczna, Komitet Rodzicielski wyrazili aprobatę dla wyboru postaci Kornela Makuszyńskiego jako nowego patrona Szkoły Podstawowej nr 3 w Płocku

Rady Miasta Płocka z dnia 31 sierpnia 2004 roku w sprawie zmiany imienia Szkoły Podstawowej nr 3 w Płocku, uchwala co następuje:

"Szkole Podstawowej nr 3 im. Władysława Figielskiego z siedzibą w Płocku przy ulicy Kossobudzkiego 7 zmienia się dotychczasowe imię, nadając nowe "KORNELA MAKUSZYŃSKIEGO".

W dniu 08.12.2004 roku w naszej szkole odbyła się uroczystość nadania imienia Kornela Makuszyńskiego

---

Powyższa tabela przedstawia, jak kształtowała się liczba uczniów, nauczycieli i ilość klas na przestrzeni ponad trzydziestu lat.